Annemden Mektup Var 2/Olgunluk Nasıl Kazanılır

ANNEMDEN MEKTUP VAR 2

 Olgunluk Nasıl Kazanılır?                     

                                              

Yavrucuğum,

Mektubun beni çok mutlu etti. Milyonlarca hatta milyarlarca online mesaj kalabalığının içinde, bu gerçekliğe disipline olabilmen çok sevindirici… Binlerce samimiyetsizlik ceplere, oradan zihinlere, oradan da davranışlara akarken… Gencecik yaşına rağmen sahip olduğun olgunluk, ne büyük hazine… Sokakta yedi kişiden altısı çok paranın zenginlik olduğunu zannederken, az imkanla çok şey yapabilme bilincine varmış biri…  Üstelik on yedi yaşında…

Düşünüyorum da Çanakkale Savaşı’nda on iki-on üç yaşında askerler vardı. Gönüllü olma, şehit olma soyutluğuna ulaşmış… Şimdi kıyas bu olunca, “On yedinin ne önemi var” der insan. Ama kıyaslarımız, yirmi üç yaşında karnını doyuramayanlar oldu ne yazık ki. Bir zamanlar on beşindeki genç kızlar kardeşlerini büyütüp, evi temizleyip, yemeği yapabilirken, şimdi prenseslerle doldu memleket. Sahi ne fark vardı?

Elli altmış yıl önce doğanlarla, bundan sonra doğanlar arasında nasıl bir fark var? Oluştukları rahim mi farklı? Anatomik olarak mı bir farklılık var? Düşün lütfen! Neden dünkü on beş yaşındaki genç kız dokuz kişilik ailenin karnını doyururken, bugün birçok on beş yaş kızımız yumurtayı kabuğundan nasıl çıkaracağını bilmiyor?

Deden hep anlatır ya… Anlatırken her seferinde duygulanır: “İşte tam burada görmüşler en son… Bu tepede; dedem on beş yaşındaki dayımı yanına almış… Minik bez bir çanta… Ayaklarında ayakkabı yok; çarık… Biz savaşa gidiyoruz, deyip, şu tepeyi aşıvermişler… Gidiş o gidiş… İkisinden de bir daha haber yok… İşte bütün bu topraklar bize şehit hatırası… “

Öyle bir şehit ki:

“Baba ben gelmesem ya; arkadaşlarla maç var bugün” diyememiş. Zaten hayatında da hiç top sektirmemiş. Ömründe ilk topu, cephede görmüş. Belki de o ve yaşıtlarının yüreği hatırına olsa gerek, o toplar da pek sekmemiş….

Hatırlar mısın, sen küçüktün, Çanakkale gezisinde rehber anlatmıştı:

Komutan önde, arkada askerler cepheye doğru giderken, birden komutan arkadaki askerlerin yok olduğunu fark eder. Bir anlık şaşkınlık… Sonra anlar ki herkes çamaşırını değiştiriyor çalı arkasında… Neden? Ölürken temiz olalım, diye… Bunların arasında on üç yaşında erkekler var… Hakikaten er olabilmişler, sözde değil.

1915 ve 2022… “Anneeee, ya benim kırmızı pantolonum yıkanmadı mı hala?..”  Bilmem, anlatabiliyor muyum?.. Konuşulacak çok şey var. Ama hiçbir şey yok… İki kırmızı var… Ama ikisinin ana maddesi farklı.Neyse… Benim geçmişe olan özlemim depreşti yine. Milyarlarca insanın gelecek özlemine rağmen, geçmişin bekçiliğini yapmak… 

Beyazda cesaret göstermekten bahseder Deneyimsel Tasarım Öğretisi… Mesele geçmişte veya gelecekte olmak değil. Hangi dönem olursa olsun, gerçeğin yanında olmak. Sahteye karşı gerçeğe sahip çıkmak önemli olan… Öyle ki bugün, gerçeğe sahip çıkmak demek, beyazda cesaret göstermek demek… Yani kısacası, bu günler gerçekten çook uzak günler. Yahya Hamurcu’nun dediği gibi: ”Körler ülkesinde görenin, gözünü oyarlar…” İnsan gerçeğin peşinde, gözünün oyulması pahasına mücadele ettiğinde cesur oluyor.Yaşın kaç olursa olsun…

Olgunluk, insanın yaşadığı günlerin sayısı ile ilgili değil. Yaşadıklarından ne çıkardın, diyor Deneyimsel Tasarım Öğretisi. Yaşamış olmak insanın marifeti değil ki… Yaşadıklarından çıkarım yapabildin mi? Dünkü hatalarını bugün bırakabildin mi? Veya bırakmak için çaban var mı?

Sen! Hayatın çıraklığına doğru tepkiler verebilmiş kişi… Ne mutlu sana. Ne mutlu ki cebini soyut hazinelerle doldurdun. Mektubunda sınavdaki hatalarından söz ediyorsun. Canın sağ olsun. Sınavda olduğu gibi, yaşamın içinde de hatalarımız olacak. Hatanın olmasında sorun yok. Asıl sorun hatasız olmaya çalışmakta.

Hatasız olmak, üniversite sınavında işe yarayabilir belki ama hayat, yaşam sınavında hatasız olmaya çalışanlardan yana kullanmıyor oyunu. Hiçbir başarı, hatasızlık üzerine kurulmamıştır. Tüm zaferlerin başı dik, yüreği yumuşaktır. Ve tüm bunlar, hatalarla dolu bir başlangıcın, sabırla varılmış sonucudur. İşte, gerçek olgunluk da böyle kazanılır…

İyi günlerin olsun anneciğim…

 

Annemden Mektup Var - 1

 https://deneyimseltasarimogretisisemineler4.blogspot.com/2022/07/annemden-mektup-var.html

===

 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 

===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 Yahya Hamurcu