Var! Duyurmaya çalışanı da duyması gerekeni de bir duyan var. İster sessiz ol, hatta hiç konuşma, ister gürültülü… Sesini duyan var. Üstelik senin dermanın yokken konuşmaya ve kelimeler anlamını yitirmişken… Hatta bambaşka anlamlar yüklenirken gerçek niyete, seni tam olarak anlayan biri var. Sen söyleyemesen de seni duyan var; müjdeler olsun…

Öyle olur ki tüm seslerin mazotu biter de duyulması gereken yine duyulur.  Ne büyük tesadüf;  öyle mi?(!) Mazot bitmese duymazdık öyle mi? Yani hikmet petrolde öyle mi? Peki bu tesadüf neden bazı insanlar için çalışıyor da bazıları için çalışmıyor acaba? Öyle ya her yerde, her zorluğun başında çalışsaydı bu sistem… Tesadüfün tembelliğinden bu? Yoksa adam mı seçiyor tesadüf? Madem petrolde hikmet, hadi o zaman yenilesin kendini; yeniden dolsun depo…

Bakmak ile görmek farkının doğurduğu bir şey midir acaba tesadüf? Yok; daha da ötesi… İnsan çoğu ama çoğu zaman, gördüm dediğini görmemiştir aslında. Kaybettiği gözünün önündedir ama eli hep arkalara gider. Uzağı göremez bazen de, sağıyla soluyla oyalanmaktan. Bazıları vardır ki ufuk çizgisini net görür gözleri. Ve ömrü boyunca, çok iyi gördüğü ile övünür de övünür. Oysaki ufuk çizgisinin ötesinde başka bir ülke vardır… Başka yaşamlar, başka denizler, başka bitkiler, ağaçlar… Hatta yıldızlar, gökyüzü…  Ve onları görmemiştir…

Her bakışın farklı bir görüş açısı vardır. Ama bunların bir tanesi gerçektir. Peki hangisi doğru, hangisi yanlış? Gerçek olan doğru, gerçek olmayan yanlış... Yanlış yerde arama yapar insan; enkazlarını göremez. Doğrulara veya yanlışlara bakarak bulamazsın aradığını… Gerçeğe bakman, çok daha önemlisi gerçeği görmen gerekir. Lakin insan,  bulmak istediği ile araması gerekeni birbirine karıştırmıştır.

Görüş kabiliyeti mazota kadar olanla, görüş kabiliyeti petrolün oluşumundan daha öte olanlar… Herkes için, gerçek gerçekleşmeye devam eder. Öyle ki o gerçektir kimin enkaz altında olduğunu belirleyen. Göçüklere bakarak yanılmasa keşke insan… Çünkü,  bazen dimdik ayakta olanların içindedir enkaz. Bir de bakarsın ki göçüklerin altından çıkar tertemiz vücutlar.

Ses duyulur. Ses, duyurulur… Sen sabret, azmet… Ve sabreden ile azmedenin dışında kalanlar… İşte onlar, söyleyecek daha iyi sözü yoksa, susması gerekenlerdir. Bak ne diyorlar: Sessizliiik! Susmalıdır ki asıl duyulması gerekenler daha net algılansın.

Sesimi duyan var mıı?

Sesini duyan var iyi yürekli insan… Sesin duyuldu, mücadelen görüldü. 7.7 gürültüyü çıkaran kuvvet, tam zıttına da kadirdir. Baksana; siyah var ama beyaz da var. Güzel var ama çirkin de var. Doğru var ama yanlış da var. İyi var ama kötü de var. Tesadüflere kalmaz velhasıl senin sonucun… Sahi, olmayan kadının çocuk doğurmasını beklemek nasıl bir bilinç kaybıdır öyle değil mi?

“Onlar, elleri suya ulaşmadığı halde, ağızlarına su kendiliğinden gelsin diye, iki avucunu açanlar gibidir.”

Gücü olanlar sınırlar koyar; 72 saatler, sıfır dereceler… Ama öyle olur ki 72, 150 olur; sıfırların yerine eksi çok dereceler konuşulmaya başlanır. Mucize, mucize diye çığlıklar atılır… Ay ikiye yarılır defalarca… Dağ deve doğurur… İşte bu, gerçek gücün göze parmak sokmasıdır. Ama insan “bu parmağı buraya kim koydu” demeyi daha lezzetli bulur. Gökten bıldırcın, helva yağar ama onun gözü çoktan mercimeğe, soğana dönmüştür.

Birileri değildir bu halde olan… İnsandır… Yani sen, ben, o… Biz…

Sesimi duyan var mı?

Rahat ol ey insan; sesini duyan var. Sen, ne söylüyorsun ona bak… Bazı insanlar vardır; kuyuya indi zannedilir ama O aslında kuyuya çıkmıştır. Sen o insanı bir göçüğün altında görürsün ama o aslında çok yükseklerdedir.

Sen rahat ol ey insanoğlu. Yükselten de alçaltan da birdir. Adildir… Merhametlidir… Sen hangisini istersin; yolunu seç…  

De ki;

Çok gecikildi dersin ama erken gidilene geç kalınmış olabilir.

Ve yine bir müjde: “Sabretmeniz nedeniyle size selam olsun. Dünya yurdunun sonu ne güzeldir.”

https://www.blogger.com/blog/post/edit/3633637862881278881/6648028407927554958?hl=tr

===

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

===

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”