BİR DERDİM VAR

Bir derdim var,

Çığ gibi büyüyen.

Bir derdim var,

Geceleri uykularımı tüketen.

Bir derdim var,

Gazzeli masumların gözlerinden gönlüme giren.

Bir derdim var,

Dertsizlerin dertsizliğini dert edinen.

Bir derdim var,

Yüreğim paramparça, gözlerimde kan.

Sürekli bir acı gönlümde dolaşan.

Bir derdim var,

“Ne yaparsam doğru olur?” bilemediğim.

Ah çaresizliğim!

Bilmiyorum ki RABBİM!

Tek bildiğim, bir derdim var.

Hiç dinmeyen,

Bir diş ağrısı gibi tükenmeyen.

Herkes gibi yaşamaya çalışıyorum işte, öylesine.

Kardeşlerim ölürken ben neden yaşıyorum ki?

Sormadan edemiyorum kendime.

Oysa geleceğe dair hayallerim vardı,

Anlamını yitirdi.

Umutlarım kuşların kanadındaydı.

Hepsi bir bir uçup gitti.

Sadece derdim var elimde şimdi.

Ne olur Sen bizim Velimiz ol,

Tut elimizden.

Sen ki bize doğru yolu göstermezsen,

Geçeriz kendimizden.

Ne olur Sen bizi toparla,

Kalplerimizi birleştir,

Bizi Sen’in dosdoğru yoluna ulaştır.

Yoksa mahvolup gidenlerden oluruz.

Gazaba uğrattıkların gibi.

Velimiz, RABBİMİZ, Sensin.

Elimizden tut,

Doğru bedelleri ödeyip,

Doğru beklentilerle bizi hayra ulaştır.

Ey her şeyin sahibi olan yüce RABBİMİZ,

Ey bütün dertlilerin derdine derman olan,

Hamd yalnızca Sana’dır.