Eyvah! Okullar Açılıyor!

 

“Eyvah okullar açılıyor!” dedik ama bunu söyleyen veliler değil, sevgili öğrencilerimiz…

Veliler için de yoğun bir tempo başlayacak olsa da birçoğu çocukların sürekli evde olmasından şikayetçi. Bunun sebebi de ekran başından bir türlü ayrılmıyor olmaları. Eskisi gibi mahalle kültürü olmadığından çocuklar çoğu zamanlarını evlerde geçirmek zorunda kaldılar. Sitelerde her çocuk dışarı çıkmıyor. Birçok sitenin oyun parkı bomboş. Herkes çıkmaya gönüllü olsa belki dolar sokaklar yine. Dolmuyor çünkü sosyal medya ve bilgisayar oyunları çocuklara daha albenili geliyor. Haksız da sayılmazlar. O kadar hızlı değişimlerin, görsellerin, videoların olduğu bir yerden sonra kaydırağın hareketi yavaş geliyor. Top oynarken enerji harcamak zorunda olduğu için parmak uçlarıyla bilgisayarda oynamayı tercih ediyor.

Veliler de bu konuda ikiye bölünmüş durumda. Bir kesim; “Dönem böyle ne yapalım, oynasın çocuk tabi!” derken diğer bir kesim de mücadeleye devam ediyor. Hal böyle olunca okulların açılmasından memnun olanlar da var, olmayanlar da… Gençlerimizin çoğu aynı fikirde; “Yaz, eğlence, bilgisayar varken ne gerek var bir sınıfa tıkılıp sıkıcı kitaplarla ömür çürütmeye?”

Çok az bir kısmı da ders çalışmaktan keyif alıyor ve okulun açılmasını iple çekiyor. Çok, çok az; parmakla sayılacak kadar…

‘Eyvah!’ diyen kısım üzerinden gidecek olursak depresyon çoktan iliklerine kadar ulaşmış durumda. “Eylül ayına tam 10 gün 6 saat 42 dakika kaldı!” diye dakika sayıyorlar. Hayatları on gün sonra sona erecekmiş gibi tepki vermelerinin sebebi belli. Hazlarla dolu, son derece keyif verici bir hayattan, üretim dolu bir hayata geçmek yetişkinler için de hiç kolay değil. Bir de burada söz konusu çocuklar ve gençler olunca, durum daha vahim bir hal alıyor. Çünkü hayat algıları zaten haz ve eğlenceden ibaret. Disipline olmakta hayli zorlanıyorlar. Bunun için ekstra desteğe ihtiyaçları olmasına rağmen bir de dışarıdan uyarıcılar eklenince durum daha da zorlaşıyor.

Haftalar öncesinden bilgisayarlar bırakılmış olsaydı durum daha farklı olabilirdi. Biraz ısınma turlarıyla hafif kitap okumalar, günlük ders çalışmalar nörolojiyi okula hazırlamak için çok destekleyicidir. Tabi bunun öncesinde tüm yaz kısıtlamasız oynamak yerine biraz daha kontrollü olunduysa geçiş süreci çok daha kolay olur. Yaz boyu uzun süreler ekran başından ayrılmayan çocuk, yaz biterken de uzaklaşmadıysa okulun ilk haftaları biraz travmatik geçebilir. Böyle olmaması için tatil boyu kontrollü eğlenmek ve okulun başlamasına yakın biraz zihni ısındırmak faydalı olacaktır.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: ‘’Bir işe başlamadan önce o işle ilgili küçük bir hamle yap.’’ İş başlamadan önce atılan ufak adımlar, yaklaşmalar, o işte bizi bir adım öne geçirir. İşin tamamına başlamış gibi büyük bir hamle değil; küçük adımlarla nörolojiyi hazırlamak, bilincimizi o işe yöneltmek… Böylelikle süreç başladığında işlerimiz daha yolunda gider ve süreci başarıyla tamamlama olasılığımız artar. Bu hayatın içinde es geçtiğimiz, küçük ancak bütün hayatımızı etkileyecek olan önemli bir püf noktadır. Başarılarımızın daim olması dileğiyle…

===   

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 

Yahya Hamurcu