ZİHNİMİN FANUSUNDA MIYIM?

 


Neredeyim ben,
Pembe hayallerin içinde mi?
Yoksa karabulutların gölgesinde mi?
Ayağım yere basıyor ama...
Gözümle gördüğüm gerçekten dünya mı?
Yoksa zihnimin fanusunda mıyım?

Aynı ortamdayız
Fakat kimisi kahkahalarla neşeyi bulmuş,
Kimisi sessiz bir köşede kendine gömülmüş,
Kimi elindeki işin telaşında,
Kimi korkularla zincire vurulmuş...
Peki, ya ben?
Duygularımın rüzgârıyla savrulurken
Zihnimin fanusunda mıyım?

Bir ben varım bu âlemde,
Bir de bana haksızlık ettiğini düşündüklerim.
‘’Kıymetimi bilmiyor, hep hakkımı yediler.” dediklerim.
Yüreğimde yıldızlardan ışık vardı
Ama o ışığı göremediler.

Sonra da dönüp, "Sen yanlış anlamışsın." dediler.
Hangi yanlıştı bu?
Hangi anlamın içinde kayboldum?
Yoksa gerçekten zihnimin fanusunda mı kaldım?

Bataklıkların içinde bile nilüferler doğar.
Ama gül bahçelerinde de dikenler olur.


Her avantaj, dezavantajı ile verilir.
Hangi gözle gördüm iyiyi,
Hangi duyguyla tanımladım kötüyü?
"Güzel" derken aslında neden sevindim?
Ya da "çirkin" deyip neye üzüldüm,
Hiç düşündüm mü bunları?
Yoksa hayallerim mi sustu sorularımda?

Yoksa zihnimin fanusunda mıyım?

Geçmez sandığım acılar, şimdi gölgemde bile değil.
Gelmez sanıyordum başıma nice dert,
Şimdi omzumda birer yük.
Sevdiğimi neden sevdim,
Sevmediğimden neden nefret ettim?
Bu sorular bile aslında,
Zihnimin fanusundan sesleniyor olabilir mi?

Mavi gökyüzüne başımı kaldırdığımda,
Bulutları taşıyan rüzgârın sessiz gücüne şaşarım.
Peki, ya yağmur?
Bir damla nedir?

Sıradan bir hediye midir?

Onu ne yok edebilirsin ne var edebilirsin.
Dolaşır her yerde.
Çağlayanlarda dans ederken,
Çölde bir kaktüs sabırla beklerken.
Bunca sonsuzluk içinde ben neredeyim?
Zihnimin fanusunda mıyım?


Mavi okyanusta kaybolmuşken
Dalgalardan daha öteye uzanan,
Kutsal düzeni kim kurmuş, hiç düşünmüş müyüm?
Her bir balık, yosun, mercan…
Hepsi rızkıyla hayatta kalırken
Ben hangi kıyasın peşinde olmuşum?

Bir rüzgâr esiyor içimde,
Hissiz bırakan kalabalığın sesi mi bu?
Belki de fanusumun duvarlarını çatlatan
gerçeğin ilk nefesi.
Beni sarsarken bu soğuk bir anlığına,
Şimdi daha çok merak ediyorum...
Zihnimin fanusunda mıyım,
Yoksa o fanustan çıkabilecek miyim?

 

===

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

Kim Kimdirİlişkide UstalıkBaşarı Psikolojisi programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 

===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 

Yahya Hamurcu





 

Yorumlar

Adsız dedi ki…
fanustan sızan o nefese yönelip gerçeğe ulaşabiliriz umuyorum
teşekkür ederim🍀
Büşra Ç dedi ki…
Gerçeğin nefesi... Şükürler olsun gerçekle bizi buluşturana, teşekkürler olsun vesile olanlara... :)
Dilek dedi ki…
İnsan zihni gerçeği görebildikçe rahatlıyor ve
huzuru hissedebiliyor. Zihnimizi gerçeğe göre yeniden dizayn edebilmek
için güzel bir farkındalık yazısı. Kaleminize sağlık…
HH dedi ki…
Elinize, kaleminize sağlık ❣️
Adsız dedi ki…
Detaydan bütüne çıkmak için sahteden gerçeğe geçebilmek önemli .umarım bütünü görmenin konforuna erebilmek ümidiyle emeğinize sağlık
Ncy Bşl dedi ki…
Hem okurken hem düşünürken aktı gitti yazı, zihnimin fanusu da mıyım, çok, çok iyi kaleminize sağlık
Ayşe Budak dedi ki…
İnsan gerçeğe yaklaştıkça zihni de rahatlamaya başlıyor. Elinize sağlık🌸
derya dedi ki…
gerçeği algılayabilenlerden olmak dileğiyle...
Adsız dedi ki…
Kaleminize sağlık 🌹
Rabbim gerçeği algılayıp aktaranlarda eylesin . Şüphesiz insan gerçeği hayatına aldığında yaşantısı da Rabbi de sahteliklerden uzaklaşır.
Sevgi Çilci dedi ki…
Kaleminize sağlık 🧡