Annemden Mektup Var - 3/Sen Neyi Tercih Ettin

 

Sen Neyi Tercih Ettin?                                                     

Yavrucuğum,

Mektubunda tercihlerini yaptığından bahsediyorsun. Senin için zorlu bir süreç elbette… “Geceleri uyuyamıyordum” diyorsun. Hayatının dönüm noktalarından birisiydi bu… Bir taraftan geleceğinin şekillenecek olması, diğer taraftan kafa karıştıran konuşmalar… Kararsızlık… Düşün ki yüzlerce metre koşmuşsun. Kan ter içindesin; Susuzluktan dilin damağın kurumuş. Bitiş çizgisinde yüzlerce bardak içecek var ve sana “Hangisini istersen onu iç” diyorlar. E, o anda seçim yapmak zor tabii…

Bardakları farklı, renkleri farklı içecekler… “İçecek olsun da ne olursa olsun” mu diyeceksin yoksa “Yok arkadaş; ben ne içtiğimi bilmek isterim” mi? Bardağın şekline göre karar vereceğini pek zannetmiyorum…

Günümüz piyasasında acıların ambalajı çok güzel oluyor, sen az çok biliyorsun bu gerçekleri. Rafları süsleyen rengarenk paketlerin “İçindekiler” bölümünde “Kanser” yazmıyor mesela.

Hangi mesleği yapayım?.. Buna karar vermek elbette kolay olmayacak. İnsan her an “Seçim” yaptığını fark etmiş olsaydı, her anını “Üniversite tercihi yapma hassasiyetinde” yaşardı. İnsan seçim yapar. Ve her ömür, seçimlerinin sonucunu yaşar. Birçok bardak arasında kalabileceği gibi, iki bardak arasında da seçmek zorunda kalabilir.

“Kararsızlık, hoşuna gidenle, gerçekten faydalı olan arasındadır” der Deneyimsel Tasarım Öğretisi. Hoşuna gidenin faydası yoksa mutlaka bir yerde zararı olacaktır. Dolayısı ile insanın doğru seçimler yapması gerekir. Peki nasıl? İnsan nasıl anlar ki seçimlerinin doğru olduğunu?

Doğruyu bilmek gerekir önce elbette. Gerçekten “Doğru” ne demek? “Herkesin doğrusu kendine” diyen süslü ama içi boş sözler kurmak istemiyorum. Kendi gözünün rengine, dudağının şekline itiraz eden insanoğlu, başkasının doğrularını ne kadar önemseyebilir ki… Kendisini tanımamış, ne istediğini tanımlayamamış biri senin doğrularını nasıl anlasın? Üstelik neden anlasın ki? Herkes kendi doğrusunu kundaklayıp emzirirken, süt annesi olmaya ne gerek var (?)

Doğru kavramının gerçekliğine ulaşıncaya kadar yanlış hayatlar yaşamaya mahkum insanoğlu… “Bence doğru” diye başlayan janjanlı cümleler, “Bence portakal, muzdur” demek kadar saçmadır. Ama insan yanılır daha da kötüsü, yanıldığını bilmez. Bildiğini gerçek zanneder bir süre sonra. Ve herkes kendi sahtesine o kadar emek vermiştir ki “Onu bana ver, sana gerçeğini vereceğim” dediğinde, seni düşman bilir.

Ne acı değil mi? İnsan yanlış insanları değil de nefsine karşı geleni kötü biliyor. “Kanka gel ya bir kereden bir şey olmaz.” diyen uyuşturucu bağımlısını dost görürken “Bu yaptığın yanlış.” diyen, en nefret ettiği kişi olabiliyor.

Velhasıl, “Doğru” tüm zamanlarda, herkes için doğrudur. İnsanı her dönem daha iyi etmiştir. Doğru, zarar vermez. Doğru, canını başlangıçta kısa süre acıtır ama bir ömür seni mutlu edendir. Doğru faydalı olandır ancak bu sadece bana değil, tüm insanlara faydadır toplamda. Dolayısı ile insan bir faydaya karar verdiğinde, aslında tüm insanlığın faydasına karar vermiştir.

Şimdi böyle bakınca, iyi bir insan olmanın ne anlama geldiği daha net anlaşılıyor. Kişi iyi olursa, kişi faydalı olursa, aslında tüm dünyada bir iyileşme başlıyor. Yani, problemin çözümü dayılarda, amcalarda, sağda solda değil. Problemlerin çözümü bizzat kişinin kendisinde; her türlü… Ama insan yük almak istemez. Yük olmak daha işine gelir. Konuşmanın yazılı faturası olmadığı için, bedava olduğu için tatlı geliyor tabi... Her mutsuz, umutsuz konuşma, her şikayet, insanın derdini daha da büyütür ama bunu bilmez.

İnsan bir seçim yapar ama aslında yaptığı bu seçimle tüm insanları bir şekilde etkiler. İnsanlarda olup bitenler, nihayetinde kişinin kendini etkileyecekse… O zaman diğerlerinin faydasına yönelik seçimler yapmak çok akıllıca duruyor.

Meslek tercihlerin, insanlığa faydası olabilecek alanlar. Seni tebrik ederim. Kağıt üzerinde doğru bir tercih yapamamış olsaydın bile… İnsan, son nefesine kadar, sürekli tercih yapıyor. Oyunu, hangi durumda, şartta olursa olsun, “Gerçekten” yana kullanan, hayatın büyük sınavını kazanmıştır. Çünkü hayat, gerçekten yanadır.

Mektubunu dört gözle bekliyorum. 

Annemden Mektup Var - 2

https://deneyimseltasarimogretisisemineler4.blogspot.com/2022/08/annemden-mektup-var-2-olgunluk-nasl.html

===

 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 

===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 

Yahya Hamurcu