“Sınava daha çok zaman var, sonra çalışırım…”

Aylin’in her işinin öncesi kurduğu klasik cümlesiydi bu. Her seferinde mutlaka yapacak daha iyi bir işi oluyordu. Bu seferki bahanesi arkadaşlarıydı.

“Dersi her zaman çalışırım ama arkadaşlarımı göremem.”

Arkadaşları Aylin'in aksine üniversite sınavını kazanmıştı. Bu rahatlıkla son günlerini arkadaşlarıyla keyifle geçirmek istiyorlardı. Oysa Aylin’in tekrar sınava hazırlanması gerekiyordu. Aylin ise tercihini ders çalışmak yerine arkadaşlarıyla geçirmek yönünde kullanmaya karar vermişti. Son kez gezip dolaşıp sonbaharın tadını çıkarmanın peşindeydi.

Annesi Nermin Hanım:

-     Aylin gezdin dolaştın, gününü gün ettin sonucu ortada. Şimdi de aynı hataları yapıyorsun. Geçen yıldan hiç mi ders çıkarmadın?

-       Ay anne zannedersin ki sınava yarın giriyorum. Sınava aylar var. Çalışırım ben, sen merak etme.

Nasıl merak etmesindi Nermin Hanım. Merak etmesine ediyordu ama elinden bir şey gelmeyince;

“Ben kime söylüyorum ki? Şimdiki gençler neyi vaktinde yapıyor sanki?” diye söyleniyordu. Böylelikle kendince görevini yapmış olduğunu düşünüyor ve üstündeki sorumluluğu Aylin’in kapısının önüne bırakıp diğer işlerine dalıyordu.

Günler, aylar geçti. Aylin her seferinde çok geçerli bir bahane ile ders çalışmayı erteledi. “Sınava çok zaman var, ben çalışır hallederim.” cümlesi ise en önemli destekçisi idi.

Yani Aylin hep eski tas eski hamamdı. Kimseyi dinleyecek, duyacak halde değildi. Aslında Aylin sadece ders çalışmayı ertelemiyordu. Hayatında birçok şeyde ertelemek onun alışkanlığı olmuştu.

Her sabah “Aman ne olacak sanki, akşam tekrar yatmayacak mıyım?” deyip yatağını düzeltmiyordu.

Temizliği erteliyordu.

Masasını toplamayı erteliyordu.

Arkadaşlarını aramayı erteliyordu.

Özür dilemeyi erteliyordu.

Nihayetinde sınav yaklaştı. Dersler birikti ve konular bir kar tanesiyken kitaptan bir çığ haline dönüştü. Ve her seferinde sona yaklaştığında yaptığı gibi kafasını ellerinin arasına koyarak kara kara düşünmeye başladı.

·        Ne yapmalıydı?

·        Bu girdaptan nasıl çıkabilirdi?

·        Nerede hata yapmıştı?

Annesinin söylediği sözler Aylin’in aklına gelmeye başladı. Her şey gözünün önünden bir film şeridi gibi geçiyordu. Zamanında çalışsaydı bu sıkıntıları yaşamayacaktı. Ertelediği şeylerin büyüyerek önüne geldiğini fark etti.

Deneyimsel Öğreti der ki: Ertelenen her şey büyür.

Düzeltilmemiş her yatak, yapılmamış her temizlik, toplanmamış her masa...

Yapılmamış her arama, dilenmemiş her özür…

Hepsi o anda kişiyi rahatlatsa da mutlaka büyüyerek karşısına tekrar çıkar. İnsan ise canının yandığı yere kadar bunu görmek istemez.

İnsanlar sonuçlara bakarlar, tüm tepkilerini sonuçlara göre verirler ama asıl sır sebeplerde gizlidir. Doğru sebepleri oluşturan kişiler doğru sonuçlara ulaşabilirler. Problemin büyümesi bir sonuç, zamanında yapılması gerekeni yapmamak ise sebebidir. O halde insan erkenden harekete geçtiğinde… En az maliyetle sonuca ulaşır.

Ve hiçbir şey için geç değildir. Hadi Aylin! Hamam eski de olsa tası yenilemek bizim elimizde.