KAHRAMAN ANNE

Hayat yolculuğunda annelik ne kutsal bir görevdir. Her durumda, tüm zorluklara rağmen mücadele edebilmek; annelere verilen gizli bir güçtür sanki. Söz konusu evlatları olunca adeta akan sular durur. Anne tavuk, civcivlerini korumak için kendini köpeğe siper edebilir. Bir anne çocuğunun tehlikede olduğunu hissettiği bir durumda narin, kırılgan fıtratından çıkıp bir aslana, bir kahramana dönüşebilir.

Hacer de onlardan biriydi.

Günlerdir ne yemek yiyebilmiş ne de su içebilmişti. Bebeğiyle birlikte çölde bir başına kalmıştı. Herkesin üstesinden gelebileceği bir şey değildi. Onun da korkuları vardı. Korkusuna rağmen hareket edip cesaret göstermişti. Onun da hayalleri vardı. Her anne gibi o da eşiyle kendi yuvasında, çocuğunu büyütmek isterdi ama artık zor görünüyordu, anlıyordu. Anlıyor, kabulleniyordu. Bu nedenle dış dünya beklentisi yoktu. İnsanların ona vereceği güveni ve desteği önce Yaratıcıdan sonra kendinden bekliyordu. Zaten insanlarda olması gereken şey bu değil miydi? Zorlu sürecinde gücü ve kuvveti verenelbette onu yalnız bırakmayacaktı. Çünkü kahraman anne onu yaratandan çok emindi. O nedenle yalnızca O’na sığınmıştı.

Tek olmak, yalnız olmak değildi.  Bu bilinçle mücadelesine devam etti.

Susuzluk giderek artıyordu. Dayanacak hali kalmamıştı. Su bulmak için yola çıktı. Çölde iki tepe arasında koşuşturup duruyordu. Kendi için değildi çabası, minik bebeği içindi. Ümidini kaybetmeden su aramaya devam etti. Sonunda hiç ummadığı yerden bebeğinin topuğunun altında su fışkırmıştı. Böyle bir mucize ile karşılaşacağını hiç düşünmemişti. Uzaklarda aradığı su, bebeğinin ayağına gelmişti. Su o kadar çok fışkırıp akıyordu ki, dur dur dedi (zemzem ). Büyük çabasının sonunda güzel ödülünü almıştı.

Kahraman anne suyu bulmasa da şükrederdi. Çünkü o hayatın tüm zorluklarına rağmen tatminkârdı.

Anne dokuz ay boyunca yavrusunu karnında taşır. Uykusundan fedakârlık eder, güzelliğinden vazgeçer. Söz konusu annelik olunca, çok zorlandığı bir konuda tam anlamıyla zıt bir karaktere bürünebilir. Bu hal yaratıcının merhametinden, desteğinden başka bir şey değildir. Tüm dünya bir an düşünse aslında annelik ne büyük hürmete layıktır.

Her anne kendi öyküsünün kahramanıdır. Evladını yetiştirmek için ortaya koyduğu emekleri saymakla bitiremeyiz. Annelerimizin hakkını da veremeyiz. Anne karşılıksız sevendir. Anne evladı kaç yaşına gelirse gelsin kıymetini eskitmeyendir.  Kıyamayandır, sabredendir, ümit verendir, kıymet verendir.

İyi ki var annelerimiz..

Umutla, sabırla geleceğe yön verenlere annelerimize selam olsun!

 ===