YOLCULUK NEREYE?

 

Yolculuk nereye ey insanoğlu?

Nereye gittiğinin farkında mısın?

Yoksa rüzgâr nereye savurursa oraya mı?

Valizinde neler götüreceksin?

Başarı mı, mutluluk mu yoksa acılar mı?

Heyecanlı mısın?

İçinde kelebekler mi uçuşuyor yoksa korkuyor musun?

Umut hep var ama değil mi?

Yolun sonunda ne olursa olsun insanın içinde yeşeren.

 

Yolculuk hüzündü, deprem bölgesinden taşınan

Yolculuk umuttu, hastayı bir şehirden başka bir şehirdeki hastaneye ulaştıran.

Yolculuk sevinçti, askeri sevdiğiyle buluşturan.

Yolculuk acıydı, sonunda cenazeye götüren.

Yolculuk uykuydu, dedenin kucağında uzanan.

Yolculuk tatildi, babaannenin bahçesinde koşulan.

Yolculuk tatlıydı, mola yerinde alınan.

Yolculuk başarıydı, nihayetinde köyden doktor çıkaran.

Yolculuk hedefti, o şehre vali yaptıran...

 

Hangi yolculuğun daha zordu?

Anne olmak mı, evlat olmak mı?

Öğrenci olmak mı daha zordu, öğretmen olmak mı?

Hangisi daha zordu, ilk adımı atmak mı yoksa koşmak mı?

Hangisi daha zor olabilir doğmak mı, ölmek mi?

İnsan olmak ne zordu, bir kargaya bakınca.

İnsan olmak ne güzeldi, bir yetimin elinden tutunca.

İnsan olmak ne acıydı, çocukların ölümüne seyirci kalınca.

İnsan olmak nasıl bir neşeydi, bir çocuğun gamzesine konunca.

 

Sahi insanoğlu, senin yolculuk nereye?

İstasyonda son seferi beklediğinin farkında mısın?

Hala zaman varken doldur heybeni doğrulukla, samimiyetle, mutlulukla…

Yolculuktan her türlü keyif alabilmeyi başarabildiysen ne mutlu sana!

 

Sahi insanoğlu, senin yolculuk nereye?

 

===