PAYLAŞMAK GÜZELDİR

Ömer cömert bir adamdı. Her akşam işten dönerken bakkaldan bir şeyler alır, mahallenin çocuklarına dağıtırdı. Çocuklar arkasından “Teşekkür ederiz Ömer amca“ diye bağırırdı. Karısı çok kızardı bu duruma, “Şu çocuklara bu kadar yüz verme, paramızı çarçur ediyorsun” diye söylenirdi. Ama rahmetli annesinden böyle görmüştü. Onlar farklı bir nesildi. Bir ekmeği varsa ikiye böler ihtiyacı olana verirlerdi. Annesi Nurdan Hanım paylaşmayı çok severdi. Misafir gelince yemek yedirmeden bırakmazdı. O zamanlar durumları iyi değildi. Yine de Nurdan Hanım; “Oğlum misafir on kısmetiyle gelirmiş, birini yer dokuzunu bırakırmış” derdi. Seviyordu insanları mutlu etmeyi. Başkasının ihtiyacını giderdikçe, onun ihtiyacı olanı da hayat karşısına çıkarıyordu.

Yine bir pazartesi sabahıydı.  Ömer biraz geç kalmıştı, hızlı adımlarla iş yerine vardı. Son zamanlarda patronu sinirliydi, geç kalıp sorun yaşamak istemiyordu. Herkesin, Suzan ablanın başında toplandığını görünce yanlarına gitti. Suzan abla şirketin çay servisini yapardı. Yaşamı zorluklarla doluydu. Hep mücadele eden, çalışkan, neşeli bir kadındı. Ömer, onu ilk kez böyle ağlarken görüyordu. “Doktorlar; başka çare yok, ameliyat, diyor. Acilmiş, ben o kadar parayı nasıl bulacağım” diye eşinin sağlık durumunu anlatıyordu. Hemen bir şeyler yapılması gerekiyordu. Ömer, “Arkadaşlar, isteyenlerle durumuna göre katkıda bulunalım mı? Gönüllü olanlarla başlayalım çevremize de haber veririz” diyerek yardım toplamaya başladı. Herkes eşine dostuna haber verdi. Olmayan için büyük bir paraydı ama birlik olunca birkaç saat içinde para toplanmıştı. Suzan gözlerine inanamıyordu, dualar ediyordu. Yine ağlıyordu ama bu sefer mutluluktandı. 

Ömer; fayda vermenin, ihtiyaç gidermenin mutluluğu içinde tebessüm ediyordu. O sırada çalan şirket telefonun sesiyle irkildi. Arayan patronu Melih Beyin sekreteriydi. Melih Bey, Ömer’ i görmek istiyordu. Ömer “Bir sorun yoktur umarım” diye içinden geçirdi. Kaygısını belli etmek istemeden, patronunun kapısını çaldı. Patronu:

-        "Gel bakalım Ömeeer… Ben size ne derim hep? Vakit nakittir. Siz çalışmak yerine yardım kampanyaları mı düzenliyorsunuz artık? Şirkette işler iyice aksamaya başladı. Ne yapacaksanız dışarıda yapın!"

-              "Melih Bey, arkadaşımız zor durumdaydı o yüzden…"

-        "Sus, cevap verme bana! Bakalım seni bu zor durumdan kim kurtaracak? Muhasebeye git, ödemeni yapsınlar yollarımızı ayırıyoruz."

Ömer kendini anlatamadı bile. İşini kaybettiği için çok üzülmüştü. “Kötü bir şey yapmadım, bu sebeplerden çıkarıldıysam üzülmeli miyim? Haksızlığa uğradım karşılığı bu olmayacaktır” diye düşünüyordu. Arkadaşları şaşkın ve kızgındılar. Eve dönerken eşinin vereceği tepkiyi biliyordu. O yüzden ayakları geri geri gidiyordu. “İyilikten maraz doğar diye boşuna dememişler Ömer” diye söylenmeye başlayacaktı. “Yine olsa yine yapardım” dedi kendine. Canı sıkkın olsa da bakkala uğramış mahallenin çocuklarına bir şeyler almıştı. Onu uzaktan gören çocuklar çığlık çığlığa koşup etrafını sardılar. Onlar mutlu olduğunda Ömer de mutlu oluyordu. 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki: İhtiyaç giderinin ihtiyacı karşılanır.

Aradan aylar geçmiş ama Ömer hala iş bulamamıştı. Şirkette yakın arkadaşlarından Selim onu ara ara hep arardı. Konuşmaları hala üzgün konuşmalar olurdu. Yine böyle bir aramasında bu sefer güzel haberleri vardı. Suzan ablanın eşi tedavi olmuş, toparlanmaya başlamıştı. Eski iş yerleri maddi olarak zor günler geçiriyordu. Arkadaşı Selim de bu durumda işten çıkarılanlardan olmuştu. Ama başladığı yeni işinde pek mutluydu. Çalıştığı şirkette patronuna Ömer’den bahsetmiş, patronu da Ömer’ e uygun bir pozisyon olduğu için “Hemen gelsin görüşelim” demişti. Üstelik çalışma şartları oldukça iyiydi. Hayat karşısına hiç beklemediği yerden iyi bir imkan çıkarmıştı. Bugüne kadar yaptığı iyilikleri karşılık beklemeden yapmıştı. Ama her iyiliğin karşılığı araya zaman girse de mutlaka iyilik oluyordu. Kim ne derse desin paylaşmaktan hiç vazgeçmeyecekti. Çünkü hayat paylaştıkça güzeldi.

Annesi Nurdan Hanım’ın dedikleri doğruydu, şimdilerde bu gerçeğe şahitti.

“Birinin seni dinlemesini mi istiyorsun? Sen birilerini dinle.

Birilerinin seninle ilgilenmesini mi istiyorsun? Sen birileri ile ilgilen.

Yardıma mı ihtiyacın var? Sen yardım edilecek birilerini bul.

Zamanını, sevgini, ilgini, imkânını paylaştıkça sende olanın arttığını göreceksin.”

 ===   

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 

Yahya Hamurcu