İçindeki Aslanı Küstürme

 

Aslan beş yaşında kocaman gözlü, meraklı bir çocuktu. Annesiyle geçirdiği zamanlar onun için dünyanın en değerli anlarıydı.  Merakını destekleyen bir annesi vardı. Bir gün, annesiyle kahvaltı hazırlığı yaparken masada yine fincan çay gördü. Çay, annesinin en sevdiği içecekti. Aslan, bugüne kadar hep süt içmişti. Çay içmek ona çok büyük bir davranış gibi görünüyordu. Ama ilginçtir ki bugüne kadar birşey de sormamıştı.

“Aslan, sen de çay içmek ister misin?” diye sordu annesi, sevgiyle bakarak.

Aslan şaşkınlıkla başını salladı. Annesi, küçük bir fincan çıkarıp Aslan’a biraz çay doldurdu. Çayın üzerinde buharlar yükseliyordu. Aslan sabırsızlıkla fincanı tutup bir yudum alırken..

“Dikkat et, sıcak!” dedi annesi. Ancak o an çok hızlı geçti. Aslan çayı dudaklarına götürmüş ve aniden geri çekilmişti. Gözleri kocaman açılmış, dudakları titriyordu.

Ve bardağı bir anda yere düşürdü. “Çok sıcak!" diye bağırdı.

Yere düşen bardak paramparça oldu.

Annesinin ona bağıracağını düşünen Aslan tam zıddında bir davranış gördü.

Annesi gülümsedi ve “Sana çayı üfleyerek içmeyi göstereyim” dedi yumuşak bir sesle. Çayı yavaşça üfleyip soğutmaya başladı. Aslan, annesinin bu hareketini dikkatle izledi. Sonra o da aynı şekilde çayı üfleyerek içmeyi denedi. Bu sefer canı yanmadı.

Herkes hata yapabilir önemli olan o hatadan deneyim çıkartmaktır.

“Artık büyüdüm! Çay içiyorum!" diye düşündü Aslan kendi kendine.

Onun için her şey yeniydi; büyümek ve keşfetmek ne kadar da heyecan vericiydi!

O sabah ana oğul kahvaltı masasında uzun uzun sohbet ettiler. Aslan yeni arkadaşlar edindiğini anlattı. Annesi de onunla çocukluk anılarını paylaştı.

Sıcak çay eşliğinde paylaştıkları bu anlar, Aslan için unutulmaz oldu.

Sonunda, çayı bitirdiklerinde, annesi ona dönüp dedi ki: “Büyürken bazen böyle ufak hatalar olabilir. Ancak önemli olan başımıza gelen her şeyden bir şeyler öğrenebilmek.”

Aslan, annesinin sözlerini düşündü ve içten bir gülümseme ile başını salladı.

O gün, aslında sadece çay içmeyi değil, Aslan beraberinde neler neler öğrenmişti; sabırlı olmak, ders çıkarmak ve daha neler neler… Ancak bunu yıllar sonra anlayacaktı.

Aradan yıllar yıllar geçti. Aslan o günü tekrar hatırladı ve annesine şu soruyu sordu.

“Anneciğim çay bardağını kırdığım gün bana neden kızmadın?”

Annesi, yine hayatının dersini verecek bir cümle kullandı;

“O gün sana kızsaydım içindeki aslanı küstürürdüm ve hayatta bir şeyler öğrenirken cesaretini kaybederdin”

Hayatta hata yapan insanlara kızmak, sinirlenmek problemlerin çözümü olmuyor.

Deneyimsel Tasarım Öğretisi Der ki; “İnsan büyütmek ile yetiştirmek arasında fark vardır.” İçinden gelen isteklerine göre değil, karşı tarafın ihtiyaçlarına yönelik tepkiler verebilmek mesele..

Güzel nesiller yetiştirmek üzere doğru tepkiler verebilmek dileğiyle…

===   

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 

Yahya Hamurcu