Anne Keki Bedeller
Dört
yumurtayı çırpmakta mıdır hikmet?
Yoksa şekerde mi?..
Bir keki, anne keki
yapan nedir sahi?
Neden hep yoktu da bu
kek, son 20-30 senede ortaya çıktı? İnternetin yaygınlaşmasıyla aynı zamanlara
denk gelmesi neden? Üstelik, kek kektir… Öyle ya o zaman abla keki de olsun…
Teyze keki mesela… Hatta amca keki… Fiili gerçekleştirmekteyse hikmet, bu
türlerin de olması gerekmez miydi(?)
Tamam!
Hikmet annede o zaman!
E anne bugün de anne…
Deneyim transferi
olmalı değil miydi?
Kek deseydik sadece…
Anne keki diyoruz ve
beraberinde özlem yüklü ifadeler… Bu neden? Marketten aldığı kekle duygusal bağ
kurana hiç rastlamadık.
Anneler,
yokluğunda özlemle anılandır.
Boşluğu doldurulamaz
bir annenin. Ama anlaşılan o ki “Anne
Keki”ne adını veren anne biraz başka.
Yumurtayı ucuza bulmadı
o anne. Yumurta da yumurtayı almak da ucuz değildi. Bir annenin en büyük
kıyaklarındandı kahvaltıda yumurta kırmak. Bu kadar değerli bir yumurtayı çırpmaktan söz
ediyoruz. Üstelik 3-4 tane…
Yumurtayı çatalla
çırpardı o anne. Bilmem kaç devir mikseri yoktu ama güçlenmiş bilekleri vardı.
Şekerin henüz zararını
bilmiyordu. Ağızlar tatlansın, çocuklar keyif alsındı gerçek niyet.
Birilerinin, harika kek yapıyorsun, demesine pek
ihtiyaç duymazdı. “Ne var ki? Herkes
böyle yapıyor zaten…”
Hayatında ilk kez kek
yapıp, sosyal medyada yayın yapanları hiç anlayamadı o yüzden...
Bahaneleri yoktu o
annenin;
“Toplantım var”,
“Yapamam”,
“İşe geç kalıyorum” demedi…
İşi hep vardı ama çocuğuna kek çırpmasına
engel olmadı.
Evin yanında market yok
ki, yumurta bitince iki dakikada gidip alsın…
“Komşuya da ayıp olur
şimdi; onda da yoksa mahcup olmasın...” diye düşünürdü çoğu zaman…
Şehirliyse en yakın
köye, köylüyse kümesin başına duaya giderdi o anne…
Mikrodalga fırını da
yoktu her şeyi çabucak pişiren… Kış ise odun sobasının fırınını kullanırdı. Bazen
sobanın yanmayacağı tutardı. Baca
tıkanmış, kek hamuru sobada bekliyor… Haydi bakalım borular kontrol edilsin,
baca temizlensin…
Kekin santim hesabına
bakan yoktu; ne kadar kabarmış diye. Ama yine de kocaman kabarırdı o kek. Hani
olur da kabarmazsa, üzerine şerbet yapılır, tatlıya çevrilirdi. Öyle deneyimlenmişti
anneden; “Deneyimsel…”
Bu annenin, neden kek
olmadı diye mızmızlanan çocukları da olmuyordu tabii… Davul fırının camından
dakikalarca keki seyreden heyecanlı gözler… Beklentisi hep düşük… Fırın yansın
yeter…
Ha, bu arada kek
tarifinin ayrı bir öyküsü var. Okuma yazma bilmeyen o anne biraz dertli. “Beni okutmadılar
ki!..” diye başlıyor… Ne çok şey anlatıyor o bakış, duruş, kıvamındaki
sessizlik…
Tarif diyorduk…
Tabi ki kulaktan dolma.
Denk gelirse, bileni yan gözle izlemiştir yaparken. Yan gözle, diyoruz çünkü
sadece oraya ayıracak zamanı yok. O esnada yapacak başka bir işi mutlaka vardır
yani. Tüm deneyim bundan ibaret...
O tarifi vermek için
nazlananlar da vardı. O nazı da çekmesi gerekmiştir o annenin. Belki
karşılığında fasulye doğramış, yufka açmış, bahçede çapaya bile gitmiş
olabilir.
Var olan parmağı ekrana
değdirmekten biraz farklı bu tarifin bedeli…
O yüzden sadece kek
değil; anne keki…
Hikmet anne olmakta
değil velhasıl...
Hikmet,
anneyi anne yapan bedellerde…
O çabada, mücadelede…
Yoksulluğun,
yoksunluğun getirdiği acıda…
O acının, açlığın
doğurduğu olgunlukta, güçte…
Bugün adı anne keki
olan bir kek yiyebilir insan. Ama o kek o annenin keki değildir artık. Kokusu
onun gibi değil. Tadı onun gibi değil.
Tavuğun bedeli de
eskisi gibi değil. Sütün tadı hiç çocukluğundaki gibi olmuyor. Üzerine yumurta
kırıp ekmek bandığın yağ, artık hiç de lezzet vermiyor.
Neden(?)
Tüm bedelleri geri
getirsek, tüm sebepleri olması gereken gibi oluştursak… Yine de aynı tat
olmayacak yaşamımızda.
“O bir dönemdi, geldi ve geçti” der
Yahya Hamurcu....
Peki, benzer sebeplerin
benzer sonuçları oluşturması gerekmez mi? Hani sebep ve sonuç ilişkisinden bahseder ya
Deneyimsel Tasarım Öğretisi...
Yoksa, başka bir detay
mı var bilinmesi gereken(?)
Yoksa, hikmet çok daha
başka bir şeyde mi(?)
===
Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.
“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.
===
“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”
102 comments
İmkanlar ve yoksunluklar arasındaki fark...Günümüzde imkan çok ama mutlu muyuz gerçekten..Yoksa eskinin yokluğunda debelenirken daha mı mutluyduk?
YanıtlaSilBedelli anneler.. Çocukları için hiç yorulmayan, her defasında dahada fazlasını vermeye çalışan anneler.. Çok şükür iyiki varlar❤️
YanıtlaSilSadece bir kek’in serüveni ile tüm özlem duyduğumuz duyguları bize hissettirdiniz.. Teşekkürler 💐
Bir zamandı geldi geçti dediğimiz o zamanları kıymetli yapan ödenen bedellerimizdi…Gerçek ihtiyacımız imkanlar değil marifetlenmek aslında🌿
YanıtlaSilAhh çocukluğum... imkanlar az ama nasılda keyifliydi o az olana sahip olmak. Ya da sahip olduğunu zannetmek. Az malzemeyle yapılan yemekler, pastalar... buzdolabının yarısı boş olurdu çoğunlukla ama hep çeşit çeşit yemek olurdu sofrada, en lezzetlisinden. Sahi, şimdi buzdolapları dolu ama ne yiyeceğiz diyebiliyoruz hala. Hadi yemek bulduk ama lezzet?değişik soslar, baharatlar, çeşmiler katmadan yiyemez olduk. İmkan arttıkça insan marifetimi mi kaybediyordu, yoksa doyum becerisini mi? Yoksa her ikisini birden mi?
YanıtlaSilAz malzemeleyle çok emekle ortaya çıkan güzel kek: anne keki. Tadı damağımızda, kokusu hala burnumuzda…
YanıtlaSilAnneyi anne, keki kek yapan bedeller… İnsanı insan yapan da bedel, yeter ki doğru yere doğru miktarda ödensinler🌱
YanıtlaSilAnne sabrı,bedeli,merhameti kimsenin bedeline benzemez..
YanıtlaSilIyiki annelerimiz var💐🤍
Soyut/Somut bedelin lezzeti bu olsa gerek "Anne keki"
Annenin hedefi doğrultusundaki max çabası ( çok bedelli ) etkisi süreklilik sağlıyor Unutulmuyor...
YanıtlaSilİstediğimiz sonucun sebebini anlamayı ve bedelini ödemeyi nasip etsin Rabbimiz..
YanıtlaSilannemin yaptığı gibi emek vermem lazım hayatıma... emeksiz yemek olmuyorsa emek vererek neler neler olur
YanıtlaSilO bir dönemdi, geldi ve geçti... Ama o dönemler yaşadıklarımız hatıralarımızda, yediğimiz bedelli keklerin tadı damağımızda.. Tekrar hatırlamak iyi geldi..:) Teşekkür ederiz...
YanıtlaSilÇok güzel bir yazı olmuş. Teşekkürler
YanıtlaSilHayatımıza anlam katan, mutluluk kaynağımız; ödediğimiz bedeller... Bir anneyi de mutlu eden o kadar bedel ödeyip yaptığı keki çocuklarının sevinerek yemesi. Ama şimdi her şeyin hazırı var...Çocuklar da anne kekinin değerini bilmiyor...
YanıtlaSilDünya da hepimiz emeğimizin peşindeyiz. Annemizi anne yapan hikmette onun emekleri. mesele annemiz gibi somutluktan soyutluğa geçebiliyormuyuz...
YanıtlaSilMiss gibi pişen anne poğaçası kokusu zamanları, çocukluğun çocuk olduğu dönem... Bir sindy bebeği 2 kardeşin paylaşabildiği dönem. Şimdi odalar ayrı, oyuncalar çok fazla, herşeyin en iyisi marketlerde, ama herkes mutsuz. Eskiyi geri getiremeyiz belki. Ancak bugün az imkanla doymayı öğrenebiliriz. Teşekkürler
YanıtlaSilAzıcık malzemelerle neler yapardı annelerimiz. İnşallah modelleyenlerden olabilmişizdir annelerimizi ve emeklerini…
YanıtlaSilİnsanın hayatında emek verdiği şeyden aldığı lezzet, yokken imkan oluşturabilmesindeki kıymet çok nadir olan ve bulunan bir şey oldu artık hayatımızda... Bizlerin de bu hayatta hatırlanacak "anne keki" kıvamında emeklerimiz, işlerimiz, ilişkilerimiz olur inşallah, akla geldikçe yüzde tebessüm oluşturan :) Ağzınıza sağlık
YanıtlaSilİş kekde değil iş marifette elinin lezzetinde
YanıtlaSilNe kadar imkansızlıklar olsada anneler evlatları için imkansızı var edip onlar mutlu olsun diye elinden geleni yapar o sebeptendir ki o anne keki smdi daha tatlı gelir ... Şimdi ise teknolojik açıdan ne kadar imkan olsada ya anneler eskisi kadar önemsemiyor yada hazıra kaciyr çocuklar onyuzden eski anne keki in kıymetini bilmiyr
YanıtlaSilİnsan imkanını arttırmaya çalıştı hep, bunun için çalıştı durdu, sahip olduklarıya mutlu olacağını zannetti.. Ama gördü ki imkanı arttıkça, marifeti azaldı..Eğlenebilmek için çok çeşitli eğlendiricileri vardı, gel gör ki can sıkıntısı arttı, hiçbir şey yetmez oldu onu mutlu etmeye.. Mutluluğu tüketimde bulduğunu zannetti, getir bi mutluluk dedi. Ama anlık hazları arttıkça daha çok dibe battı.. Şimdi bu dipten tek bir çıkış yolu var; bedel.. Anne keki kıvamında bedeller ödemeye ihtiyacımız var.
YanıtlaSilKaleminize sağlık, çok güzel bir yazı olmuş..
Çok üzücü ama bizler hep yok olunca anlarız herşeyin değerini...
YanıtlaSilNe kadar imkansızlıklar olsada anneler evlatları için imkansızı var edip onlar mutlu olsun diye elinden geleni yapar o sebeptendir ki o anne keki smdi daha tatlı gelir ... Şimdi ise teknolojik açıdan ne kadar imkan olsada ya anneler eskisi kadar önemsemiyor yada hazıra kaciyr çocuklar onyuzden eski anne keki in kıymetini bilmiyr
YanıtlaSilAnneler ... Ne güzel bir yazı teşekkürler.
YanıtlaSilAnneyi fazla irdelemeye gerek yokki, ne yapsa anne güzel yapmıştır adı da anne yemeğidir-pastasıdır-kekidir vs..
YanıtlaSilAnne eli demek her işin bitmesi demek yığınla gördüğün, bu nasıl bitecek dediğin işlerin bile sabaha kalmamış olması demek,sevgi demek, emek demek,her şeyde olduğu gibi....elinize sağlık
YanıtlaSilEskiden altın günleri vardı,herkesin şıkır şıkır giyinip mutlaka katıldığı, kimsenin misafir çocuğunu dert etmediği, sarmaya bulaşan muhallebili kek olan günler. Artık sosyalleşmeye lüzum yok sosyal medya el işi tarifi de veriyor pasta börek hatta aşure tarifi de .. bize kalan deneyimsel mirası çocuklara bırakabilmek. Umuyorum...
YanıtlaSilAnne taş kaynatsa ezogelin çorbası gelir evlada kıymetini yaşarken bilmek gerek o Allah'ın ona verdiği lutfudur
YanıtlaSilSamimiyetle emek verilen herşey değerli olur yüreğiyle yaparım demişse bir anne yok yoktur hep vardır onun gözünde ve evlatları için emek verip mutlu olur şikayet etmez,çocuğa geçer annenin duygusu mutluluğu.Bir çocuğun duyguları ruhu tam duymuyorsa ailede anne önüne dünyaları sersede boş,herseyden önce sevgi ve sevgiyle hareket etmek sevgiyle sunmak sofralara,kuşatır bu sevgi çocuğu.annesinin yaptığı çorbayı,başkasının donatılmış sofralarına değişmez,annesininkiyle ruhuda doymustur midesiyle beraber. samimi şefkat merhametli ve sevgi dolu,olursa bir anne her çağda mutlu çocuklar yetişir, insan bir tek etten kemikten ibaret değildir
YanıtlaSilAnne Allah'ın bir lütfu eldeyken kıymetini bilmeli sonrası eyvah
YanıtlaSilKaleminize sağlık!🌿 Az malzemeyle çok şey yapabilmek.. İmkan sandıklarımız meğer bize ne büyük engeller..
YanıtlaSilElle çırpılanın el lezzeti olurdu, “bunu kesin annem yaptı” dedirtirdi.. Ve artık makinayı bile elde tutmaya gerek yok, düğmesine basarsın o hal eder hale geldi. Gelip geçen zamanı tekrar yakalayabilme ümidiyle🌿
İmkanların az bedellerin, marifetin, temasın ve alınan lezzetin çok olduğu zamanlar....
YanıtlaSilİmkanların çok temasın çok az olduğu bu günlerde özlemini duyduğumuz o günleri yaşattınız...
Kaleminize sağlık...
Çok güzel bir dokunuş olmuş bir çok kimsenin unuttuğu o güzel duygulara... Aslımızı malesef kaybederek gittiğimiz zamanlarda çok güzel bir hatırlatma.. kocaman bir ahhhh çıkıyor gönlümüzün en derininden.. Emektar fedakâr ve alçak gönüllü annelerimizin ellerinden öpüyorum..
YanıtlaSilOkuldan eve geldiğimde daha apartman girişinden belli olurdu annemin kek yaptığı… limonlu sade kekin kokusu… annem bizi seviyordu başka bir şey demeye gerek yoktu…kekte limonun kokusu bir daha hiç aynı olmadı…
YanıtlaSilAnnelerimiz yoksulluk içinde kendi imkanlarıyla evde buldukları malzeme ile yapılan kek başka seçenek olmadığı için az bulduğumuz için güzeldi... Pakize Karakaya
YanıtlaSilGerçek Zenginlik değil miydi bu.. Azın çok olduğu , az şeyle çok şey yapılan lezzetin , tadın ,emeğin karşılığının alındığı,unutulmayan tatlar aslında zamanlar.herseyde zamandan ,emekten tasarruf etmek uğruna neleri ziyan ettiğimizi bir bilsek..oysa ki zamandan tasarruf makinelerle değil deneyimsel transferlerle olur bir anlasak…kek metaforu ile de bir çok yere temas eden bu değerli kaleme selam olsun🌸
YanıtlaSilDoğurduğuna anne olamayan ve doğurmadığına anne olabilenlerin olduğu bir hayatta, asil mesele neyi neden dolayı yaptığını bilmek !
YanıtlaSilNiyet ve samimiyet …
Bu yazıyla çocukluğuma gittim. Annem, kek kalıbı olmadığı için eliyle çırptığı hamuru tepsiye döküp üzerine bol susam serperdi. Kardeşlerimle birlikte davul fırının başında durup pişmesini sabırsızlıkla beklerdik. Anne keki deyince aklıma gelen ilk şey mutfağa mis gibi yayılan susam kokusu olur…
YanıtlaSilEskide kaldı herşeyin tadı yememin ve çocuklar için oynamanın yaptığımız her şeyi göze sokar olduk ya o anne kekini yapacak bir annesi yoksa n'olacak hep bi eksik arayacak acaba anne keki nasıl benim annem olsa nasıl tadı olurdu bazen kimsesizleri düşünmeden isimler takıyoruz Allah'ım bizleri af etsin
YanıtlaSilDoğru yere doğru bedeli ödeyebilmek.. öderken de şikayet etmeden keyif alarak yapabilmek.. sonra da bitirip alkışı alırken başka işe başlayabilmek.. gerçek anneler gerçek bedeller.. iyi ki varlar
YanıtlaSilSıcacık bir anlatım… Anne gibi içten imkan artınca iman da artmalı ki lezzet kaybolmasın.
YanıtlaSil🌷
SilEllerinize sağlık çok lezzetli olmuş 😇
YanıtlaSilAnne merhametin ve gerçek şefkatin simgesi….
YanıtlaSilEskiler mi güzeldi , eskiden mi güzeldi bilinmez ancak her geçen gün dünü özlüyoruz, bilinmesi gerekirki bugün de yarınlarımızın dünü olacak. Tadını çıkarmak lazım dünü ararken yitip gitmeden ömür
YanıtlaSilanne keki evet emek uğraşı kıttan oluru yaratıp mutlu etmek yazının yüreğine sağlık
YanıtlaSilİstediğimiz sonuçların sebeblerimi anlamayı uygulamayı ve bedelini ödemeyi nasip etsin Allah. Anne keki 🌸
YanıtlaSilannelerin elinin değdiği her şey gibi bu yazı da çok güzel.. emeğinize sağlık :)
YanıtlaSilSadece görüntüsüyle değil, tadıyla, kokusuyla, üzerindeki susamıyla ve verilen emekle annemin kekini hatırladım🤗 Ne güzel özetlenmiş, elinize sağlık...🌺 Annelerimiz ve bedelleri... insan ve emeği.. değer katan, değerli hissettiren, değer verdiren şey... zamanla yarışırken kaybettiğimiz, Hazır paketlere sığdırdığımız, üstelik sahtesi kıyasımız olan, anlamını parayla eşleştirdiğimiz, tekrar bulmayı ümit ettiğimiz, insanı toparlayan şey BEDEL...
YanıtlaSilGerçekten günümüze ışık tutacak bir yazı. Aslında çözüm çok basit ama biz önünü dolduruyoruz … Anne keki olması için çok şeye ihtiyaç duyup kullanamamkta marifet :)
YanıtlaSilAnneler… iyi ki varlar…☘️
YanıtlaSilBir şeyi kıymetli yapan ödenen bedeller.. ne güzel anlatmışsınız💕
YanıtlaSilEskiden bir kek yapmak için ödenen bedel ile günümüzde bir kek yapmak için ödenen bedel arasında ne kadar da fark var. Allah annelerimizin bedellerine razı olsun🤲
YanıtlaSilSebeb sosyal medya ve biz zamanında tavukları katlettik tohumları sattık süt tozu margarin hayatımıza soktuk şimdide hiç birşey ın tadı yok
YanıtlaSilNeden annem gibi olmadığının cevabı bir yazorunluluk, ellerinize sağlık 😊
YanıtlaSilBir şeyi kıymetli yapan, güçlenmesine sebep olan ve onu da lezzetlendiren bedelleri sevmeyi öğrenmek nasip olması duasıyla...
"Hikmet anne olmakta değil velhasıl...
YanıtlaSilHikmet, anneyi anne yapan bedellerde…
O çabada, mücadelede…"
Evet, aylarca karnında taşımak ve doğurmak da elbette büyük bedeller. Ama bir çocuğu sadece büyütmek değil de, onu yetiştirebilmek için asıl bedel doğumdan sonra başlıyor belki de...
Onun hayata karşı güçlü olabilmesi için, onun yükünü almamak, büyüme sürecinde sabırlı olabilmek...
Anne gücü, anne sabrı diye bir şey var...
Ne mutlu geç de farkına varabilenlere.
Çok teşekkürler bu güzel paylaşım için...
Gerçeğe gerçeklik yakışır...
YanıtlaSilİnsanın ilk gerçeği ise gerçekliğe muhtaç olduğunu anlamasıdır...
Hayatlar Gerçek ödenen Bedeller Gerçek,,
Kaleminize sağlık 🌺🌺🌺🌺
Tarifinde bir tutam sevgi, bir tutam dua, bir tutam beklentisiz bedel olan, o keklerin tadına doyum olmazdı. Yanağına öpücük kondurup ellerine sağlık diyen çocuklar. Hala böyle güzel kek yapan ve sevgiyle karşılık veren çocuklar var. Onların samimiyetini taşıyanların artması duasıyla. Kalemine, yüreğine sağlık...
YanıtlaSilAnne kekinin tarifiyle yaşıyor sanılan hayatı , geçiyor diye düşünülen zamanı görüyor sandığımız ama göremediğimiz bu dünyanın derinliklerinin olduğunu çok güzel ifade etmişsiniz...Yüreğinize sağlık....
YanıtlaSilNe güzel anlatılmış, marifettin imkanlarda olmadığı. İmkân olmadan da insanın ortaya ne koyduğu. Çok teşekkürler . Ellerinize saglik🙂
YanıtlaSilNe yapıyorsak yapalım bedeli olan , içinde gerçekten emek olan her şey güzel.teknolojinin içinde boğuluyoruz. Mutlu da değiliz. Bu yaz ile.eskiye gittim gerçekten. Çok anlamlı bir yazı olmuş. Elinize sağlık.
YanıtlaSilAnne. Ne kadar da basit bir sözcükmüş gibi duruyor aslında, kim bilir neler saklıyor içinde o dört harf? Ne bedeller ödeniyor, kim bilir o dört harfe sahip olabilmek için? Ve biz ne kadar da hafife alıyoruz aslında, "Nasıl olsa var bir annem" diyerek. Sadece bir kek... Burada bile ne bedeller ödemiş o anne, kim bilir?..
YanıtlaSilEskiden kek tavasinda sadece misafir geldiğinde yapılan kekin bizler için çok kıymetli ve eşsiz bir tadı vardı onun lezzetli hale getiren annemin sabrı ve duası vardı inşallah güzel olurda boşa gitmesin ziyan olmasın der davul fırının önünde cama baka kalırdık sabırsızlıkla beklerdik kokusunu içinize cekerdik tadı en pahalı pastalardan daha güzel idi şimdi ise cocuklarima yaptığım kek sadece kek di onlara bazen anlatırım sobada pişen kekin tadını onlar abartma anne bir kek deyip gülerken ben o anı yaşarım aslında kek bahane genellikle pazar günleri kek yaparım size anne keki yaptım derim sade ve üzeri susamlı ben ablalarima derim ki kek yaptım çaya gelin anne keki onlarda usanmadin mi derler onlara bizim cocuklugumuzda nasıl anılar kalmış aklımızda benim çocuklarında öyle animsayip hatırlasın diye güzel anılar biriksin diye yaparım ve usanmadan pazar günleri öyle kalsın akıllarda bence kekin bedeli sonu gülen yüz sıcak yuva muhabbet içilen çay eşliğinde sevgiyle bakan gözler damakta kalan şeker tadı değil ağız tadı benim için öyle teşekkürler beni geçmiş yıllara götüren anne keki 🙂
YanıtlaSilHikmet, biraz da bir yaştan sonra anneye benzemekte bence. Kendi annesinin çektiklerini, acılarını, mutluluklarını bazen de karmaşasını kavrayabilmekte... "Çocukların gönlü olsun da" deyip bir köşeden mutluluklarını izlemekte belki de...
YanıtlaSilO kadar güzel ifade etmişssiniz ki. Bizim yaşlarda olanların direk gözlerinin önünde canlandı o günler. Birde o tariflerin yazıldığı defterler vardı. Bir tarif bulduğunda annem getirir bana o deftere yazdırırdı.. O günler geldi geçti..
YanıtlaSilKekin tadı alın teri, bedel. Artık ne kekin tadı eskisi gbi, nede keki yapan insanlar
YanıtlaSilSade, kakaolu, rende portakallı, limonlu kekler; çeşit çeşit, annelerimizin bize has tatları, bedelleri...
YanıtlaSilTadı damağımızda, hissi yüreklerimizde kalan, kendimiz anne olunca o imkansızlardaki üretimi ancak algılayabildiğimiz annelerimizin emekleri...
Bizdeki etkisinin gücü de oradan geliyor sanırım🤷♀️
Ne güzel bir yazı. Teşekkürler...
YanıtlaSil👏👏
YanıtlaSilÇok özel ve anlamlı bir yazı olmuş hazırlayanların emeğine sağlık
YanıtlaSilbasite disiplin olmak, bedelin karşılık beklenmeden ödenmesi , malzemelerin doğal olması ve niyetin güzel olması bedele kat kat değer katmasına neden oluyordu
YanıtlaSilAnne ve kek.. içinde saf sevginin olduğunu yegane iki şey sanırım. Gece de olsa gündüz de olsa, mutsuz da olsan yorgun da olsan seni iyileştirecek sevginin bulunduğu şey🤍
YanıtlaSilKışın okuldan geldiğimiz de sobanın fırınindan gelen mis gibi kek kokusunu hissettim. Ne kadar değerliydi bizim için.
YanıtlaSilÇok güzel bı yazi olmuş
Her şeyimiz var sanki bir hislerimiz yok, kokusu yok, tadı yok, anısı yok.. Hayatımın en güzel zamanlarını hatırlatan bu güzel yazınız için teşekkürler..
YanıtlaSilBu dünyadaki en güvenilir liman Anne... Sahi çocukken yediğimiz her şey ne kadar da lezzetliydi. O annenin eli miydi keki bu kadar lezzetli yapan yoksa bütün mahalleli çocuklar ile paylaşmak mı? Çok içten bir yazı olmuş kaleminize sağlık
YanıtlaSil"Bugün adı anne keki olan bir kek yiyebilir insan. Ama o kek o annenin keki değildir artık" Çok doğru bir söz ve çok samimi bir yazı olmuş emeğinize sağlık
YanıtlaSilBirde hayatında hiç anne keki yememiş olanlar var tabi. Anne her zaman toz pembe şeyler anlamına gelmiyor maalesef😥
YanıtlaSilMuhteşem bir yazı olmuş keşke ben de o günleri görüp gerçek bir anne keki yiyebiseydim.
YanıtlaSilBu kadar imkana rağmen o kadar imkansızız ki gerçeğe uygun yaşamaya… RABbim toparlanmayı nasip etsin
YanıtlaSilİşin ucunda emek olunca yaapılan işin adıda, tadida, değerinde bir başka oluyor. Çokvgüzel bir yazı olmuş. Emeğinize sağlık.
YanıtlaSil
YanıtlaSilBirkaç malzeme ile hissedilen zenginlik…
Sana açılan kapıya çıkan güler yüzün ardındaki mutfaktan gelen mis koku ile birleşen anne sıcaklığı…
İçerisindeki zamanın çeşit çeşit tatlarının üzerine çıkmasına izin vermediği lezzet…
Anneyi anne yapanlardan…
Ocağı ocak yapanlardan…
Ders alınabilesi…
Kaleminize sağlık…🌿👌
Samimi bedellerdeymiş o zamanın kıymeti. Bugünün mahrumiyet yoksunu soğuk betonarme bizlerde olmayan gerçek ilişkiler varmış o zaman.
YanıtlaSilAcı gerçeği çok tatlı yansıtan güzel bir yazı. 🍁
Ah o anne keki…yanında kısırı ve peynirli poğaçası ile gelirdi ve sohbetler…
YanıtlaSilAnne bedel öder ama sevgiyle , şefkat ve merhametle
YanıtlaSilO sevgi bütün hücrelere işler.
İyi ki varlar.
Annelerimizin imkansızlıklar içinde ödemiş olduğu bedelleri lezzetli bir şekilde kaleme almış bir yazı... Büyük keyifle okudum. Yazanların ellerine emeklerine sağlık.
YanıtlaSil😋
YanıtlaSilAnneyi anne yapan ödediği bedel, merhameti ve şefkatidir.
YanıtlaSilVerilen görevi layığıyla yapanlardan olabilmek duasıyla
Şuan önümüzde o anne keki olsa da, bizde o lezzeti alacak hakediş yok ki. Afiyet de bir hakediş, bir lütuf değil mi...
YanıtlaSilO dönem geldi geçti. Şimdi hepimiz tıka basa tokuz. Alacaklı değil borçluyuz bu hayata...
“Çok güzel olmuş içine ne kattın” derler ya …
YanıtlaSil“Sevgimi kattım”
o anne kekinde sevginin içinde, o iki kelimenin içinde bir dünya kadar anlam var… çok emek var, sabır var, merhamet var, zorluklar var, engeller var, imkansızlıklar var, açlık var, kıymet var ve temas …
Niye yok o eski tatlar? Çok güzel cevap oldu. Eski gerçek tatlara yeniden ulaşabilmek ümidiyle...
YanıtlaSilEskide insanlar daha masumdu. Anneler anneydi. Edep vardı haya vardı ve tabi herşeyin tadı güzeldi.çünkü insanlar güzeldi
YanıtlaSilÇok güzel anlatmışsınız , bugün bisküvi reklamında dahi anne eli değmiş gibi deniliyorsa, demekki bundan pek kalmamıştır
YanıtlaSilAmca keki hahahah...
YanıtlaSilÇocukluğum gözümün önüne geldi okurken :') Emeklerinize sağlık
Nerelere gittim okurken... Annem limonlu portakallı bazen ıslak kakaolu kek yapar, havuç dilimi şeklinde keser mahallenin çocuklarına da dağıtırdı.
YanıtlaSilSobalı bir evde 3 çocukla bir kadın, odun kırar, taşır, külü temizler, ders, yemek, çamaşır ve daha niceleri...
Şimdi günlük ev işleri bile daha kolay olması lazımken daha zor geliyor. Kolaylık mutluluk da getirmiyor sandığımızın aksine. Öyleyse her güçlükle bir kolaylık var.
hakikaten hikmet nerde :)
YanıtlaSilEmeğinize sağlık :)
YanıtlaSilAnnem bu tarifteki gibi güzel kek yapamadı bize ama bizim için güzel kek yapmak için çabaladı. Biz evden ayrıldıktan sonra dillere destan yapmış o keki. Yiyenlerin yalancısıyım. Bizim için çabalaması bile güzeldi.
YanıtlaSilGüzel bir yazı, ellerimize sağlık.
En az “anne keki kadar lezzetli” bir yazı olmuş. Kaleminize sağlık🌺
YanıtlaSilKeşke bedelin kıymetini anlayabilsek, bedelli anne babanın, bedelsiz evlatları.. . Rabbim yardımcımız olsun, yüreğinize sağlık.
YanıtlaSilEskiye olan özlemimizi çok güzel ifade etmişsiniz.Teşekkürler..
YanıtlaSilNasıl bir blog bu:) Çıkamıyorum… Yazı çok güzel…
YanıtlaSilHikmet, anneyi anne yapan bedellerde…
O bir dönemdi ve geçti…🤍
Emeklerinize sağlık…
Çok güzel ifade ettiniz, hissettirdiniz…Emeklerinize sağlık 🌸
YanıtlaSilAnneler 😊🌲
YanıtlaSil