Anne Keki Bedeller

ANNE KEKİ BEDELLER

Dört yumurtayı çırpmakta mıdır hikmet?

Yoksa şekerde mi?

Bir keki, anne keki yapan nedir sahi?

Neden hep yoktu da bu kek, son 20-30 senede ortaya çıktı? İnternetin yaygınlaşmasıyla aynı zamanlara denk gelmesi neden? Üstelik, kek kektir. Öyle ya o zaman abla keki de olsun. Teyze keki mesela... Hatta amca keki… Fiili gerçekleştirmekteyse hikmet, bu türlerin de olması gerekmez miydi?

Tamam! Hikmet annede o zaman!

Eee anne bugün de anne…

Deneyim transferi olmalı değil miydi?

Kek deseydik sadece…

Anne keki diyoruz ve beraberinde özlem yüklü ifadeler. Bu neden? Marketten aldığı kekle duygusal bağ kurana hiç rastlamadık.

Anneler, yokluğunda özlemle anılandır.

Boşluğu doldurulamaz bir annenin. Ama anlaşılan o ki “Anne Keki”ne adını veren anne biraz başka.

Yumurtayı ucuza bulmadı o anne. Yumurta da yumurtayı almak da ucuz değildi. Bir annenin en büyük kıyaklarındandı kahvaltıda yumurta kırmak.  Bu kadar değerli bir yumurtayı çırpmaktan söz ediyoruz.  Üstelik 3-4 tane…

Yumurtayı çatalla çırpardı o anne. Bilmem kaç devir mikseri yoktu ama güçlenmiş bilekleri vardı.

Şekerin henüz zararını bilmiyordu. Ağızlar tatlansın, çocuklar keyif alsındı gerçek niyet.

Birilerinin, harika kek yapıyorsun, demesine pek ihtiyaç duymazdı. “Ne var ki? Herkes böyle yapıyor zaten…”

Hayatında ilk kez kek yapıp, sosyal medyada yayın yapanları hiç anlayamadı o yüzden...

Bahaneleri yoktu o annenin;

“Toplantım var”,

“Yapamam”,

“İşe geç kalıyorum” demedi…

 İşi hep vardı ama çocuğuna kek çırpmasına engel olmadı.

Evin yanında market yok ki, yumurta bitince iki dakikada gidip alsın…

“Komşuya da ayıp olur şimdi; onda da yoksa mahcup olmasın...” diye düşünürdü çoğu zaman…

Şehirliyse en yakın köye, köylüyse kümesin başına duaya giderdi o anne…

Mikrodalga fırını da yoktu her şeyi çabucak pişiren. Kış ise odun sobasının fırınını kullanırdı. Bazen sobanın yanmayacağı tutardı.  Baca tıkanmış, kek hamuru sobada bekliyor. Haydi bakalım borular kontrol edilsin, baca temizlensin…

Kekin santim hesabına bakan yoktu; ne kadar kabarmış diye. Ama yine de kocaman kabarırdı o kek. Hani olur da kabarmazsa, anneden deneyimselleşmiş yöntemlerle üzerine şerbet yapılır, tatlıya çevrilirdi. 

Bu annenin, neden kek olmadı diye mızmızlanan çocukları da olmuyordu tabii… Davul fırının camından dakikalarca keki seyreden heyecanlı gözler… Beklentisi hep düşük… Fırın yansın yeter…

Ha, bu arada kek tarifinin ayrı bir öyküsü var. Okuma yazma bilmeyen o anne biraz dertli. “Beni okutmadılar ki!..” diye başlıyor… Ne çok şey anlatıyor o bakış, duruş, kıvamındaki sessizlik…

Tarif diyorduk…

Tabi ki kulaktan dolma. Denk gelirse, bileni yan gözle izlemiştir yaparken. Yan gözle, diyoruz çünkü sadece oraya ayıracak zamanı yok. O esnada yapacak başka bir işi mutlaka vardır yani. Tüm deneyim bundan ibaret...

O tarifi vermek için nazlananlar da vardı. O nazı da çekmesi gerekmiştir o annenin. Belki karşılığında fasulye doğramış, yufka açmış, bahçede çapaya bile gitmiş olabilir.

Var olan parmağı ekrana değdirmekten biraz farklı bu tarifin bedeli…

O yüzden sadece kek değil; anne keki…

Hikmet anne olmakta değil velhasıl...

Hikmet,anneyi anne yapan bedellerde…

O çabada, mücadelede…

Yoksulluğun, yoksunluğun getirdiği acıda…

O acının, açlığın doğurduğu olgunlukta, güçte…

Bugün adı anne keki olan bir kek yiyebilir insan. Ama o kek o annenin keki değildir artık. Kokusu onun gibi değil. Tadı onun gibi değil.

Tavuğun bedeli de eskisi gibi değil. Sütün tadı hiç çocukluğundaki gibi olmuyor. Üzerine yumurta kırıp ekmek bandığın yağ, artık hiç de lezzet vermiyor.

Neden ?

Tüm bedelleri geri getirsek, tüm sebepleri olması gereken gibi oluştursak… Yine de aynı tat olmayacak yaşamımızda.

Peki, benzer sebeplerin benzer sonuçları oluşturması gerekmez mi?  Hani sebep ve sonuç ilişkisinden bahseder ya Deneyimsel Tasarım Öğretisi...

Yoksa, başka bir detay mı var bilinmesi gereken?

Yoksa, hikmet çok daha başka bir şeyde mi?

 

===

 

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 

===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 

Yahya Hamurcu